Kamienie po bretońsku

Bretania to kamienie – począwszy od słynnych galette – po francusku oznaczających naleśnik, ale także i kamień, czyli bretońskich naleśników z mąki gryczanej, przez fantastyczne menhiry, których największe na Świecie skupisko można spotkać w południowo wschodniej części półwyspu w okolicach Carnac, aż po prehistoryczne dolmeny rozsiane po całej Bretanii.

menhiry w okolicach Carnac 
menhiry w okolicach Carnac 
menhiry w okolicach Carnac 
menhiry w okolicach Carnac 
samotny menhir w polu kukurydzy 
ochrzczony menhir 
Allée couverte de l’Île-Grande w okolicach Peros-Girec 
alejowy dolmen de Kerguntuil w okolicach Peros-Girec 
alejowy dolmen de Kerguntuil w okolicach Peros-Girec
Ale najwięcej bretońskich kamieni można znaleźć na wybrzeżu. Granitowe skały przybierają różne kształty, różne kolory, zmieniając dodatkowo swój odcień w zależności od światła. Pięknie z nimi współgra turkusowy odcień morza.

Finistere 
Finistere 
Finistere 
Wybrzeże Różowego Granitu / La Côte de Granit Rose 
Wybrzeże Różowego Granitu / La Côte de Granit Rose 
Wybrzeże Różowego Granitu / La Côte de Granit Rose 
Wybrzeże Różowego Granitu / La Côte de Granit Rose 
Wybrzeże Różowego Granitu / La Côte de Granit Rose 
Wybrzeże Różowego Granitu / La Côte de Granit Rose 
Wybrzeże Różowego Granitu / La Côte de Granit Rose 
Wybrzeże Różowego Granitu / La Côte de Granit Rose 
Wybrzeże Różowego Granitu / La Côte de Granit Rose 
Côtes d’Armor 
Côtes d’Armor 
Côtes d’Armor 
Wybrzeże Różowego Granitu / La Côte de Granit Rose 
Wybrzeże Różowego Granitu / La Côte de Granit Rose 
Wybrzeże Różowego Granitu / La Côte de Granit Rose
W okolicach Cap Frehel łany wrzosów i wrzośćców pokrywają strome klify. To najbardziej szkocka w klimacie część wybrzeża.
A na granicy Bretanii i Normandii z morza wyrasta jedna potężna skała, na której ponad tysiac lat temu ludzie zaczęli wznosić swoje budowle: Mont Saint-Michele – perła z pogranicza lądu i morza.





