Upadłe piękno
A kiedy mróz skuje lodem wodę, zastygają i one. Czekają na śnieg, który białym obrysem podkreśli ich misterny układ. Zwalone drzewa w wodzie nabierają nowego wymiaru. Za życia schowane w tłumie sobie podobnych – po śmierci stają się już z daleka widocznymi dziełami sztuki, na tle spokojnej tafli jeziora. W niej, jak w lustrze –… Czytaj dalej Upadłe piękno
Wrzesień czeka na jesień
Takie nie wiadomo co… lato już się skończyło, a na jesień trochę za wcześnie. Jeśli noc jest chłodna, od zachodu słońca, aż do jego wschodu, z lasu dobiega ryk jeleni, zakończony jakby prześmiewczym, głębokim „he he he”. Może to wyzwanie rzucone rywalom? Gorzej, jeśli ciszę przetnie huk wystrzału. Bywa, że słyszę go niebezpiecznie blisko, kiedy… Czytaj dalej Wrzesień czeka na jesień
Kwarantanna z nosem przy ziemi
Tej wiosny niestety najbujniej zakwitł korona-wirus COVID- 19. Pierwsze kwiatki, pąki na drzewach rozwijały się jedynie przy akompaniamencie ptasich chórów. Przyroda odpoczywała od ludzi… A ludzie? Zrozumieli chyba jeszcze lepiej tę prawdę, że chociaż przyroda świetnie sobie radzi bez człowieka, to człowiek bez przyrody już nie.